Lukt het je om te houden van jezelf, of maak je je daarbij vooral afhankelijk van anderen? Je herkent vast momenten in je leven waarin je je afhankelijk voelt van anderen.
Op je werk, wanneer je samen invulling moet geven aan een project; van andere ouders, als jullie hebben afgesproken op toerbeurt naar de hobby-en sportclubjes van je kinderen te rijden; van je ouders, of ze op willen passen op de kinderen. Misschien voel je je zelfs afhankelijk van je partner. Wat als het inkomen van je partner plotseling wegvalt? Redden jullie het financieel nog wel?
In zekere zin zijn we allemaal wel eens afhankelijk van anderen. En daar is niets mis mee. Sterker nog, het helpt je, om je ook verbonden te voelen met anderen om je heen. Anders wordt het, wanneer de ‘Afhankelijke ik’ een te grote rol in je leven speelt en je jezelf daarmee kleiner maakt dan anderen. Als je andere mensen groter en belangrijker maakt, gebeurt er iets met je eigenwaarde.
Houden van jezelf: iedereen is gelijk
Al in 1776 schreef Thomas Jefferson in de Declaration of Independence in Amerika:
“We hold these thruths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the Pursuit of Happiness.”
(Vervolgens zou het nog jaren duren voordat de Amerikanen daadwerkelijk de betekenis van deze verklaring begrepen, want rassenscheiding was in de 19e en 20e eeuw natuurlijk aan de orde van de dag)
Thomas Jefferson doorgrondde al in 1776 een zeer belangrijk principe, waar we tegenwoordig stapels zelfhulpboeken voor nodig hebben om het te begrijpen. Als iedereen gelijk is, heeft iedereen in dezelfde mate recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk. Als iedereen daar in gelijke mate recht op heeft, hoef je je niet afhankelijk te maken van anderen, om het te krijgen! Echte vrijheid en geluk zitten immers binnenin jezelf, en zal je dus ook daar moeten vinden. En daardoor ga je ook weer houden van jezelf.
Mijn lessen in het loslaten van afhankelijkheid
Een aantal jaar geleden ging ik naar een event waar Gabrielle Bernstein, schrijfster van diverse New York Times bestellers en spiritueel activiste, een dagvullend programma verzorgde. Ze leerde me, dat er twee grondhoudingen zijn van waaruit we leven. Vanuit angst, of vanuit liefde.
Als je twijfel, teleurstelling, boosheid, verdriet of tekort ervaart in je leven, leef je vanuit een geloofssysteem dat gebaseerd is op angst. Het mooie is, dat je elke dag, zelfs elke minuut opnieuw kan kiezen wat je wilt zien en ervaren in je leven. Je kunt dus steeds opnieuw voor liefde kiezen.
Als je meent je afhankelijk te moeten opstellen van anderen, is er altijd sprake van een tekort-denken. ‘Ik ben minder succesvol dan de ander, ik ben minder creatief dan de ander, ik heb minder mogelijkheden dan de ander’, enzovoorts. Dit gebeurt ook, als bewondering voor een ander omslaat in adoratie. De scheidslijn daartussen is heel dun.
Op datzelfde event ontmoette ik een grote inspiratiebron van me, Lou Niestadt. Lou is schrijfster, illustrator, onderneemster en bovenal levenskunstenaar. Haar boeken, geschreven in art-journal-stijl, hebben me geprikkeld in het herontdekken van mijn eigen creativiteit. Mijn kaartenset, en eerder de helpende verhalen die ik schreef voor kinderen, zouden er waarschijnlijk niet zijn geweest, als Lou niet op mijn pad was gekomen. Lou en ik wisselden tijdens het event wat creatieve ideeën uit, ze bood me een platform om mijn kaartenset en training ‘Aan het stuur’ te pitchen in haar community én vroeg me bij haar te komen zitten.
Hoe ik mezelf klein maakte
En toen gebeurde er iets wonderlijks. Ik plaatste haar enorm op een voetstuk, en zat de eerste tien minuten zo gespannen als een veer naast haar. Zelfs van de aantekeningen die ze maakte tijdens het event wist ze kleine kunstwerkjes te maken.
Op dat moment gingen mijn gedachten met me op de loop. “Zij belichaamt creativiteit, en ik? Ik stel naast haar helemaal niet zo veel voor. Mijn kaartenset steekt echt schril af tegen haar boeken. Ik rommel nog maar een beetje in de marge.” En: “Ik heb Lou echt nodig om mijn training de wereld in te helpen. Mensen zullen eerder iets aannemen van iemand die haar sporen al heeft verdiend, dan van mij..”
Ik kon niet langer genieten van de verbinding en oprechte interesse die Lou in mij en mijn werk toonde, en maakte mezelf hoe langer hoe kleiner. De woorden die Gabby (Bernstein) een dag eerder had gesproken over jezelf kleiner maken dan nodig en hoe je ook voor liefde kunt kiezen, verdwenen steeds verder naar de achtergrond. Zo makkelijk gaat dat dus!
Iemand die bekender, succesvoller is en meer impact heeft dan jij, moet toch immers wel beter en groter zijn?
Na een minuut of tien ebde het gespannen gevoel weg. Ik kon dankbaarheid voelen voor het feit dat ik mijn grote inspiratiebron mocht leren kennen, en dat ik haar had weten te raken met mijn werk. Mijn gevoel van angst om minder, kleiner en onbetekenend te zijn, veranderde al snel.
Houden van jezelf: je gedachten creëren je realiteit
Ik zag in, dat de gedachtes die ik had, gedachtes waren die ik zelf had gecreëerd. Het zei helemaal niets over de waarheid van deze gedachten. En het gaf mij een heel goed gevoel om Lou op basis van gelijkwaardigheid te zien, als twee creatieve zielen die elkaar ontmoetten. Lou deed dat van meet af aan al, ik had er iets meer tijd voor nodig.
Sterker nog, ik ging inzien, dat de angst die ik eerst voelde om minder te zijn, eigenlijk ook een grote wens bevatte. Namelijk de wens om zelf ook anderen te inspireren met mijn creativiteit. Als je wensen hebt waar je je op kunt richten, ervaar je als vanzelf meer vrijheid en geluk. Die Thomas Jefferson was zo gek nog niet!
Hoe zit het bij jou?
Ga nu eens bij jezelf na, wanneer jij jezelf kleiner of afhankelijker maakt van anderen dan nodig. Welke angsten en gevoelens liggen er onder het gevoel dat je minder waard bent dan die ander? Maken die gedachten dat je kunt houden van jezelf? En als je dan je angsten hebt verkend, kom je dan misschien op een punt waarop je je werkelijke wensen ontdekt?
Recente reacties