Mensen die zorgen voor anderen, hebben vaak een goed imago. Wie goed doet, goed ontmoet is niet voor niets een populair gezegde. Hoe komt het dan, dat veel mensen die een ‘Zorgende’ aan het stuur hebben, het idee hebben dat zij tekort gedaan worden?

Ze zijn een expert in geven. Niets is hen teveel. Toch lijkt het, alsof er van al die zorg maar weinig terecht komt bij de ‘Zorgende’ zelf. De ‘Zorgende’ kan zelfs wel eens het idee hebben, dat de taak die hij vervult, een ondankbare is. Je geeft, je geeft, en je blijft geven, maar waardering blijft uit. Denk alleen maar eens aan al die keren, dat je gefrustreerd tegen je partner en/of kinderen hebt geroepen, dat het lijkt alsof jij de enige bent die het interesseert dat het huis opgeruimd en schoon is. Jouw zorgende kant, een ontzettend mooie kwaliteit, kan er dan voor zorgen dat je teleurgesteld en verbitterd raakt.

De zorgende als bodyguard

Elk deelpersonage wat in jou vertegenwoordigd is, is ontstaan vanuit een postieve intentie. Als je zorgende kwaliteiten in je hebt, zal je die willen koesteren, omdat je deze op veel gebieden in kunt zetten.

Maar soms gebeurt er iets in onze jeugd, waardoor we het idee kunnen krijgen, dat als we zorgen voor anderen, we daar iets voor terug kunnen krijgen. Dit is vaak het geval, bij kinderen die bedoeld, of onbedoeld van hun ouders het signaal hebben gekregen, dat liefde voorwaardelijk is. Als ze zich van hun beste kant laten zien, wordt er van hen gehouden.

Ontstaan vanuit een onschuldige aanleiding

Het hoeft dan lang niet altijd te gaan over ouders die hun kinderen verwaarlozen. Als je altijd te horen krijgt dat je ontzettend lief bent, omdat je je ouders zo goed kunt helpen, ga je daar als kind als vanzelf in geloven.

Jouw deelpersonages willen je beschermen tegen afwijzing en kritiek. Iedereen wil immers dat er van hen wordt gehouden. Als klein kind ben je voor je kansen op overleving zelfs afhankelijk van de mensen die van je houden. Uit kleine, goedbedoelde stimulerende opmerkingen richting een kind kan dus zomaar de ‘Zorgende’ als bodyguard worden geboren.

Deelpersonages die de overhand krijgen in jouw leven zijn vaak ontstaan vanuit een bodyguardfunctie. Neem je hen op latere leeftijd mee, als je al lang volwassen bent, en ze niet meer over je hoeven te waken, dan raken ze vaak uit balans. De ‘Zorgende’ kan dan alleen nog maar zorgen, en vindt het lastig om toe te staan, dat er ook wel eens voor jou wordt gezorgd.

Verlangen naar erkenning

Maar je verlangt er wel naar. Als je zorgt voor anderen, is dat ineens niet onbaatzuchtig meer. Je verlangt ernaar gewaardeerd te worden om je inzet. En als die waardering uitblijft, ga je je verbeten wijden aan je taak als ‘Zorgende’. Eens zal je toch wel gezien worden?

Hoe komt het dat het vaak voelt, alsof je geen erkenning en waardering krijgt voor je inzet?

Lief zijn voor jezelf: disbalans tussen geven en ontvangen

Als jouw ‘Zorgende ik’ uit balans is, en het stuur van jouw leven heeft overgenomen, dan sta je in de GEEF-stand. Mensen die teveel geven, vinden het vaak ontzettend lastig om te ontvangen. Ze willen wel ontvangen, maar hebben een blinde vlek ontwikkeld voor complimenten of uitingen van liefde en waardering.

Als je niet kunt ontvangen, schep je automatisch afstand tussen jou en de ander. Als een ander afstand ervaart, wordt het lastiger om een oprechte verbinding aan te gaan. Een goedkeuring of waardering toon je nu eenmaal makkelijker, als je echte verbinding ervaart. Vaak gebeurt dit onbewust.

Ontvangen is voor mij ook best lastig

Een voorbeeld. Een tijd geleden had ik last van een heftige menstruatie, waardoor mijn buik erg opgeblazen was. Een collega complimenteerde me met de rok die ik op dat moment aan had. Stond me goed, vond ze. In plaats van het compliment te ontvangen, diende ik haar meteen van repliek. “Jammer alleen dat ik eruit zie alsof ik 7 maanden zwanger ben!”, beet ik haar toe (Behalve dat ik moeite had met ontvangen, was mijn ‘Innerlijke Criticus’ ontzettend in haar element).

Stiekem hoopte ik, dat de collega mijn woorden af zou zwakken en me zou sussen, maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan wendde ze zich van me af, en zei dat ze dan wel koffie ging zetten “omdat ze hier geen zin in had”. Op dat moment voelde het even, alsof ze me afwees. Al snel realiseerde ik me, dat ik haar juist had afgewezen, door haar vriendelijke woorden niet te ontvangen. De verwijdering die tussen ons was ontstaan, had ik zelf gecreëerd!

De worsteling van een klant

Een ander voorbeeld. Een klant van me, die ontvangen lastig vindt, klaagde tegen me, dat haar partner nooit eens spontaan waardering voor haar toont. Ze had besloten uitgebreid zijn lievelingseten voor hem te koken, ondanks dat het die dag erg warm was. Voor zichzelf zou ze volstaan hebben met een simpele salade, maar voor hem had ze alles uit de kast gehaald.

Het eerste wat haar partner zei toen hij thuiskwam, was dat hij de candybar, waar hij de hele weg naar huis al zin in had, maar in de kast zou laten liggen, nu hij zag wat er op het vuur stond. Ze was zo gebrand op een dikke knuffel of omhelzing, dat ze zijn woorden totaal verkeerd interpreteerde. “Sta ik me uit te sloven voor die sukkel, heeft hij meer zin in een candybar!”, brieste ze tegen me.

Het was geen gezellig diner geworden die avond. Van tevoren had ze een beeld in haar hoofd van een zwoele zomeravond vol passie, maar dat beeld was ver te zoeken geweest.

Wat kun je doen?

Heb jij het idee dat jouw ‘Zorgende ik’ het stuur heeft overgenomen, en dat de balans tussen geven en ontvangen zoek is? Sta eens wat bewuster stil bij wat je van anderen kunt ontvangen. Neem een paar seconden ademruimte als iemand iets tegen je zegt, zodat je de woorden helemaal tot je kunt laten komen.

Onderdruk je impuls om de ander meteen van repliek te dienen, maar zeg alleen ‘bedankt’. Verwonder je over het feit dat wanneer je jezelf oefent in het bovenstaande, je jezelf steeds vaker ‘bedankt’ zal horen zeggen.

Gaat dit je te snel en neem je liever kleine stapjes? Begin dan met jezelf toe te staan, dat je mag ontvangen. Creëer elke dag bewust een moment voor jezelf, waarin je jezelf toestaat te doen waar jij behoefte aan hebt. Een moment, al is het maar 10 minuten waarin je niet bezig bent met anderen, maar alleen met jezelf. Betuig vervolgens dankbaarheid naar jezelf, en geef jezelf de waardering en erkenning die je verdient!